Alles wat je (niet) wilt weten over teken
Teken. Dat zo'n klein beestje, zo veel woorden in beslag kan nemen. Toch is het zo en niet onterecht. Eigenlijk wil je het allemaal misschien niet weten, toch ben je hier beland, dus daar gaan we. Heb je uitslag na een (mogelijke) tekenbeet, bekijk hieronder bij 'Wat is Erythema migrans' de 5 meest voorkomende uitingen van huiduitslag na een tekenbeet. Verder behandelen we:
- Hoe herken je een mogelijke tekenbeet bij jezelf?
- Wat kun je doen om een tekenbeet te voorkomen?
- Ben je misschien gebeten door een (besmette) teek, wat nu?
- Hoe wordt een mogelijke Lyme infectie behandeld?
- Wat is Erythema Migrans? Hoe kan het eruit zien?
- Waar kun je teken tegenkomen geografisch gezien of op de huid?
- Is er verschil tussen (een besmetting na) een tekenbeet bij mensen en honden?
- Kan een hond ook Lyme krijgen?
- Wat zijn de verschillen bij mens en hond na een beet van een besmette teek?
- Hoe verwijder je veilig en snel een teek bij jezelf of je hond?
- Hoe herken je een tekenbeet bij een hond?
- En tenslotte, puur uit eigen nieuwsgierigheid, wat is het nut van een teek?
- Conclusie
Hoe herken ik een tekenbeet?
Of je te maken hebt met een insectenbeet of tekenbeet - van een al dan niet besmette teek - is niet altijd meteen duidelijk. Bijvoorbeeld wanneer een teek jouw lichaam tijdelijk als host heeft gebruikt en alweer verdwenen is voordat je er iets van hebt gemerkt. Veel mensen overschatten nog altijd het formaat van een teek, vaak is het niet groter dan een geplet maanzaadje. Misschien heb je ergens ineens een klein bultje of plekje, maar hoe weet je of het een teek was en niet bijvoorbeeld een spinachtige, een mug of ander insect? Dat weet je dus niet zeker, helaas.
Hou een eventueel teken-bijtplekje goed in de gaten
Soms zit de teek nog vast in je huid, dan is er uiteraard geen twijfel mogelijk. Vaak is de teek echter alweer op zoek naar een volgende 'host' en blijf jij achter met slechts een (milde) irritatie van de huid die kan wijzen op een beet of prikje van 'iets', wat niet per definitie het werk hoeft te zijn van een teek. Hou in beiden scenario's het bijtplekje in de gaten en let goed op of je binnen enkele weken tot drie maanden verandering ziet of symptomen krijgt die kunnen wijzen op de ziekte van Lyme. Neem bij twijfel, ongerustheid of het verschijnen van een (groeiend) vlekje op de huid na een mogelijke beet altijd meteen contact op met de huisarts voor advies.
Voorkom een tekenbeet
Zorg voor bescherming in de natuur (lange kleding, anti-teken olie, spray of andere producten die teken werend werken) en controleer - zeker in het teken seizoen - regelmatig je gehele lichaam op teken, wondjes/bultjes of vlekjes, bijvoorbeeld tijdens het douchen.
Teken (zeker nimfen / jonge teken) zijn namelijk erg klein en kruipen onder je kleren of tussen je haren door op zoek naar een ideaal plekje, wat niet altijd in ons zicht is. Daarom is preventie, dus jezelf goed beschermen tegen teken de beste aanpak. Let in het bijzonder op:
- het hoofd, achter de oren, in het haar en bij de nek
- tussen de vingers en elleboogholtes
- navel, borsten en oksels
- het kruis, de liezen, bilnaad en achter het scrotum
- tussen de tenen, rond de enkels en in de knieholtes
Ben je (misschien) gebeten door een teek?
- Ben je gebeten en zit de teek er nog in...
Verwijder deze rustig in één haal met een tekentang recht omhoog, niet draaien of knijpen. Kijk goed of je de hele teek hebt verwijderd, desinfecteer het wondje, noteer de datum van de tekenbeet, zet met pen een cirkel op de huid rondom het vlekje/wondje of maak dagelijks een foto van het wondje en hou goed in de gaten of het plekje verandert van formaat, kleur of vorm. Bewaar de teek eventueel in een potje met alcohol voor onderzoek op besmetting. Neem contact op met de huisarts voor advies.
- Ben je gebeten en weet je niet waardoor...
Twijfel je of het een tekenbeet kan zijn? Teken een cirkel om het wondje/vlekje en maak dagelijks een foto om te zien of het vlekje verandert in formaat, kleur of vorm. Neem contact op met de huisarts voor advies.
- Weet je niet of je gebeten bent...
Heb je een rood of rood/paars rond of ovaal vlekje wat je niet kunt thuisbrengen? Teken een cirkel om het wondje/vlekje en maak dagelijks een foto om te zien of het vlekje verandert in formaat, kleur of vorm. Neem contact op met de huisarts, dit kunnen namelijk de eerste symptomen zijn van een besmetting met de Borrelia burgdorferi bacterie, wat - mits onbehandeld - de ziekte van Lyme kan veroorzaken.
Hoe herken ik een beet van een besmette teek?
In eerste instantie kun je niet weten of je gebeten bent door een besmette teek. Heeft de teek echter minder dan 24 uur vastgezeten, dan is de kans klein dan de bacterie is overgedragen. Vandaar dat regelmatig controleren op teken belangrijk is. Heb je te maken gehad met een beet van een besmette teek die de Borrelia burgdorferi bacterie bij zich draagt? Dan is het belangrijk de allereerste symptomen in de gaten te houden, namelijk een reactie van de huid.
De eerste symptomen van een beet van een besmette teek
En rode vlek of meerdere vlekken op de huid. Deze uitslag Erythema migrans genaamd, komt 'gelukkig' voor bij 70% - 80% van de mensen die gebeten zijn door een met de Borrelia burgdorferi bacterie besmette teek. Dit maakt het een veelvoorkomend maar niet gegarandeerd teken van een beginnende Lyme-infectie.
Het komt dus ook voor dat er géén zichtbare reactie waarneembaar in de eerste fase na een besmetting met de Borrelia burgdorferi bacterie. Dit maakt het vroeg opsporen en diagnosticeren van een Lyme- infectie moeilijker. Erythema migrans ontdekken en herkennen is misschien even schrikken, maar wel het meest gunstige scenario. De huiduitslag is namelijk een belangrijke indicator om meteen actie te ondernemen en contact op te nemen met de huisarts voor een behandeling. Kort opgesomd, de eerste symptomen:
- Vroeg stadium: een vlek, ring of verkleuring op de huid die groter kan worden
- Vroeg stadium: koorts met spierpijn of grieperig gevoel
Behandeling ziekte van Lyme
Een reguliere behandeling bestaat doorgaans uit een 10 daagse of 14 daagse antibiotica kuur met Doxycycline. De tijdelijke behandeling is van belang om de verdere ontwikkeling en verspreiding van de ziekte van Lyme in het lichaam te voorkomen. Hoewel de meningen zijn verdeeld over wel of geen antibiotica, is Doxycycline de reguliere richtlijn die momenteel gevolgd wordt om de Borrelia burgdorferi uit te schakelen.
Bij mensen die geen erythema migrans ontwikkelen of zich niet in een vroeg stadium laten behandelen kan die ziekte van Lyme zich verder verspreiden en leiden tot:
- Later stadium: gewrichtspijn, ontstekingen (vooral knieën), krachtverlies en tintelingen
- Later stadium: neurologische symptomen zoals gezichtsverlamming en zenuwpijn
- Later stadium: hartaandoeningen
Wat is Erythema migrans (EM)
Erythema migrans is een opvallende huiduitslag die bekend staat als 'de vroege fase' van een infectie met Borrelia burgdorferi, de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. EM is een van de meest herkenbare symptomen, hoewel de presentatie en het voorkomen van deze huiduitslag kan variëren. Dit maakt het soms lastig EM als zodanig te herkennen.
Hoe kan Erythema migrans eruitzien?
Hou in de gaten dat elke persoon een iets andere variant kan krijgen van de uitslag zoals getoond in de voorbeelden hieronder of op de foto's. EM is een rode, ronde of ovale uitslag die meestal enkele dagen tot weken na een tekenbeet op de huid verschijnt. De vlek begint vaak klein en breidt zich langzaam uit, met in veel gevallen een bleker middendeel, waardoor een 'Bulls Eye' of 'schietschijf' vorm ontstaat. Deze duidelijk herkenbare variant komt echter lang niet bij iedereen voor. Er zijn vele varianten mogelijk.

- Vlek met tekenbeet en rode cirkel.
Ook wel Bulls Eye of schietschijf genoemd, is de meest bekende en meest voorkomende variant van Erythema migrans. Deze variant kenmerkt zich door een rode kern (de beet) een verbleekt middenvlak en een rode soms onregelmatige ring.
Cirkel of ovaal. Lijkt meer op een niet egale onregelmatige blauwe plek. Kan egaal zijn of wat gevlekt. Kan tussentijds veranderen van kleur, wat donkerder of wat lichter.
De minst herkenbare, meest algemeen ogende vlek, vaak te verwarren met andere huiduitslag en dus over het hoofd gezien als mogelijke indicator voor de ziekte van Lyme.
Meervoudige Erythema migrans, wat kan duiden op een bredere verspreiding van de bacterie in het lichaam.
Komt de ziekte van Lyme vaak voor in Nederland?
In Nederland komt de ziekte van Lyme vrij vaak voor. Vooral in bosrijke gebieden en graslanden met een hoge dichtheid aan teken maar ook gewoon in het park, de speeltuin en de achtertuin. Op vochtige schaduwrijke plekken in de tuin met bijvoorbeeld wat bladerafval, op het gras of in lage struiken vinden teken het zeer aangenaam vertoeven. In de tuin vindt dan ook 30% van de tekenbeten plaats.
- Elk jaar lopen ongeveer 1,5 miljoen mensen in Nederland een tekenbeet op.
- Infectiekans na tekenbeet: Bij ongeveer 2-3% van deze gevallen leidt de tekenbeet tot een Lyme-infectie, wat neerkomt op een geschat aantal van circa 27.000 nieuwe Lyme-infecties per jaar.
- Dit aantal is in afgelopen decennia gestegen door een toename in de tekenpopulatie, mildere winters en een grotere bekendheid met die ziekte (dus meer meldingen).
Teken kunnen je geur en lichaamswarmte oppikken
Teken hebben speciale organen op hun voorpoten waarmee ze jou kunnen ruiken en daarnaast lichaamswarmte, verandering in luchtvochtigheid en de kooldioxide die je uitademt kunnen waarnemen. Ook zijn er aanwijzingen dat teken net als muggen een voorkeur kunnen hebben voor sommige mensen.
Teken springen niet en zijn ook niet pro-actief
Teken zitten eigenlijk maar wat te wachten op een grasspriet of struik, ze gaan niet actief op pad. Het zijn geen jagers, maar eerder een soort passieve 'lichtelijk luie' parasiet. Meestal komt er dan ook helemaal niemand langs de spriet waar ze op wachten om zich met de weerhaakjes aan de poten aan een mens of dier vast te grijpen. Ook kunnen ze niet springen. Door deze nogal afwachtende houding komt dan ook 90% van de teken om van de honger.
 |
Zelfde dag, soms was de vlek wat donkerder, soms wat lichter, wanneer je er over wreef was de vlek weg |
Het begon met een rood klein plekje
Ik heb enkele weken rondgelopen met een onschuldig uitziend licht rood vlekje en een soort streepje onder die vlek. Nu is dat niet vreemd wanneer je in de tuin bezig bent tussen de frambozen en andere verwilderde struiken en je dus regelmatig onder de vlekken, bulten en krassen zit. Het gebeurt dan nogal eens dat je per ongeluk een spinnetje of ander insect zodanig hebt geïrriteerd dat je een steek of beet cadeau krijgt. Het rode vlekje was gewoon eentje van de vele binnen de verzameling kunstwerken op mijn arm na een middagje tuinieren. Daarnaast veel in het bos geweest met de hond waar we regelmatig door de struiken en bomen een weg probeerde te banen omdat de oorspronkelijke wandelpaden compleet waren omgedoopt tot spontane vijver, door de hevige regenval in het voorjaar.
Het vlekje jeukte niet en ging niet weg
Na een week of twee was het vlekje niet minder. Ook het streepje onder de toen nog lichtroze vlek zat er nog. De randen van de vlek waren rommelig, niet effen rond. Normaal genees ik snel en een prik, kras of beet is binnen enkele dagen minder zichtbaar of weg. Deze vlek jeukte echter niet, brandde niet, was niet gevoelig, werd ook niet dik, het deed eigenlijk niks behalve van kleur veranderen (van licht roze naar wat meer donker roze/paars/bruin), het leek op een soort gevlekte ruw gerande blauwe plek. Wanneer je er over wreef verdween de plek eventjes onder de druk van je vinger en kwam dan weer terug zodra je de huid weer los liet.
Ik googelde spinnenbeet
Op dat moment vond ik het raar plekje en heb spinnenbeet opgezocht. Daar ging ik eigenlijk van uit, gezien de hoeveelheid spinnen in mijn tuin, leek dat een aannemelijke optie. Ik kwam meteen bij afbeeldingen van erythema migrans uit, een term waar ik tot die dag nog nooit van had gehoord. Toen ik de afbeeldingen zag en de informatie over tekenbeten, heb ik de huisarts toch maar even gebeld. Ik kon meteen die dag terecht en na overleg met de andere huisartsen op de praktijk toch maar gekozen voor een antibioticakuur.
Twijfelachtig
Mijn vlek was namelijk niet de gangbare 'schietschijf' of 'bulls eye' huiduitslag met kring maar leek wat meer op de blauwe plek variant, met een sullig klein streepje eronder. Alsof de cirkel zich had willen vormen maar heeft afgehaakt ;-)
Waarom antibiotica?
Hoe dan ook, ik heb gekozen voor antibiotica omdat voor mij persoonlijk de nadelen van een kuurtje op dat moment niet konden opwegen tegen de vergaande gevolgen misschien later in de toekomst van de ziekte van Lyme. Dat risico wilde ik niet lopen. Tijdens de kuur werd de plek eerst donkerder. Na het afronden van de kuur was de rode plek lichter maar nog niet helemaal weg, die verdween drie a vier weken later. Dit was niet heel vreemd, aldus de huisarts, hoewel de bacterie aangepakt was, heeft de aangetaste huid soms wat langer nodig te herstellen.
Waarom een natuurlijk middel?
Ik heb zelf na de antibioticakuur ook nog 40 dagen een tinctuur gepakt (de natuurlijk aanpak volgens sommige bronnen) want hey waarom niet. Ik wilde alles inzetten om de bacterie te doden (andere bronnen hebben namelijk weer hun twijfels bij de 100% werkzaamheid van antibiotica tegen Lyme), dus ik heb als 'toetje' na de antibioticakuur braaf dagelijks Kaardebol (distel) druppels gepakt volgens een opbouwend schema. De vlek verdween gedurende die periode en na 40 dagen heb ik de Kaardebol behandeling afgerond. Dit is misschien niet de weg voor sommigen, ook prima, voor mij was dit nog een extra optie om Lyme aan te pakken, dus heb ik dat gedaan.
 |
Links: laatste restjes van Erythema migrans. Rechts: een week eerder. |
 |
Links: de laatste week van Erythema migrans. Rechts: de eerste week /ontdekking van de huiduitslag. |
Is er verschil tussen een tekenbeet bij mens of bij hond?
Hoewel een tekenbeet vergelijkbare eigenschappen heeft bij mensen en honden, zijn er verschillen in hoe de tekenbeet eruitziet en hoe het lichaam reageert op de beet en op een eventuele besmetting met de ziekte van Lyme. Wat niet verschilt is dat honden net als mensen de pech kunnen hebben om voorbij dat takje of struik te strijken waar een teek geduldig wacht om zich vast te grijpen.
Verschil in uiterlijk van de tekenbeet bij mens en hond
Bij mensen wordt een tekenbeet sneller opgemerkt, vooral als er dus een ringvormige uitslag (erythema migrans) ontstaat bij de eerste tekenen van de ziekte van Lyme. Bij honden is het veel moeilijker om een tekenbeet te zien, vooral vanwege de vacht waarin een teek goed verdekt zit opgesteld. Honden ontwikkelen meestal geen erythema migrans zoals hieronder op het plaatje. Hierdoor is een beginnende infectie moeilijker te herkennen. Symptomen van een Lyme-infectie bij honden verschijnen vaak pas weken tot maanden later en kunnen vager van aard zijn.
 |
Erythema migrans bij hond komt maar zelden voor |
Kan een hond Lyme krijgen en zijn de symptomen anders dan bij een mens?
Ja, honden kunnen ook besmet raken met de bacterie Borrelia burgdorferi, die de ziekte van Lyme veroorzaakt. De kans op Lyme is aanwezig bij zowel mensen als honden, maar verschilt per regio en duur van de beet. Ook uiten de symptomen zich anders bij honden. Om het verschil te zien tussen mens en hond, hieronder de symptomen voor beiden op een rij.
De meest voorkomende symptomen en het verloop van Lyme bij mensen
- Erythema migrans, komt bij 70% - 80% van de mensen voor, als eerste duidelijk zichtbaar kenmerk op de huid en dus tevens mogelijkheid om meteen actie te ondernemen om verspreiding van de ziekte te stoppen met een behandeling.
- Vervolgens kan koorts, vermoeidheid, gewrichtspijn en hoofdpijn ontstaan bij een verder ontwikkeling van de ziekte.
- Enkele weken tot maanden na de beet (vroeg-gedissemineerde fase) kan meer huiduitslag ontstaan, gewrichtspijn en zwellingen vooral in grote gewrichten zoals knieën.
- Ook kunnen hartaandoeningen en hartritmestoornissen voorkomen, deze veroorzaken mogelijk kortademigheid en hartkloppingen.
- Neurologische symptomen, zoals gezichtsverlamming (verlamming van Bell), gevoelloosheid, tintelingen of zelfs hersenvliesontstekingen zijn symptomen die bij de ziekte van Lyme kunnen horen.
- Maanden tot jaren na de beet (late gedissemineerde fase) kan chronische gewrichtsontsteking ontstaan, vooral aan de knieën.
- Neurologische symptomen zoals geheugenproblemen, concentratieproblemen, stemmingswisselingen en zenuwpijn zijn eveneens symptomen in het rijtje van de mogelijke symptomen / klachten bij de ziekte van Lyme.
- Tenslotte kunnen mensen chronische vermoeidheid ontwikkelen en algehele malaise ervaren.
De meest voorkomende algemene symptomen van Lyme bij honden
De symptomen van Lyme bij honden zijn vaak veel subtieler en kunnen enkele weken tot maanden na de tekenbeet ontstaan, zo heeft een hond vrijwel nooit huiduitslag. Ook is er niet echt een verloop of sprake van fasen zoals bij mensen het geval is. Neem bij onderstaande symptomen contact op met dierenarts voor advies.
- Hotspot door krabben aan wond door tekenbeet.
- Gewrichtsontstekingen, warme en pijnlijke gezwollen gewrichten (vooral in de poten)
- Kreupelheid die kan wisselen en terugkeren in de poten door ontstekingen.
- Opgezwollen lymfe klieren.
- Koorts, verhoogde temperatuur zonder aantoonbare reden.
- Vermoeidheid, verminderd eetlust en lusteloosheid.
Minder voorkomende ernstigere symptomen van de ziekte van Lyme bij honden zijn
- Nierproblemen, sommige honden ontwikkelen ernstige nieraandoeningen door de ziekte van Lyme. Dit kan zich uiten in veel drinken en plassen, braken en verlies van gewicht.
- Hartproblemen en neurologische problemen. Dit is zeldzamer bij honden, maar kan voorkomen.
Kans op Lyme bij een tekenbeet voor mensen en honden
De kans op het ontwikkelen van Lyme na een tekenbeet hangt af van verschillende factoren, zoals het woongebied en hoelang de teek daadwerkelijk heeft vastgezeten in het lichaam.
Mensen: In gebieden waar Lyme veel voorkomt, wordt geschat dat 1-5% van de tekenbeten leidt tot een Lyme-infectie. Het risico stijgt als de teek langer dan 24-48 uur vastzit, omdat de bacterie vaak dan pas wordt overgedragen. Heeft een teek korter dan 24 uur aan het lichaam vastgezeten, dan is de kans klein dat er bacteriën zijn overgedragen.
Honden: Het risico is vergelijkbaar, maar ook afhankelijk van de locatie, geografisch gezien. Er wordt aangenomen dat honden net als mensen een verhoogd risico hebben als de teek langere tijd aan het lichaam vastzit.
Een Teek Verwijderen, wat heb je nodig?
Bij zowel mensen als honden is het belangrijk om de teek zo snel mogelijk en op de juiste manier te verwijderen om de kans op infectie te verminderen. Wat heb je nodig?
- Desinfectiemiddel zoals alcohol of een antiseptische oplossing.
Hoe verwijder je een teek zonder breken of scheuren?
- Stap 1. Pak de teek zo dicht mogelijk bij de huid vast met de tekentang of pincet. Klem de teek niet vast bij het lichaam, om te voorkomen dat je de bacteriën in de wond perst.
- Stap 2. Trek de teek rustig en in één beweging recht omhoog uit de huid. Draai of ruk niet, want dit kan ertoe leiden dat de monddelen van de teek in de huid blijven zitten.
- Stap 3. Na verwijdering desinfecteer je de wond met een antiseptisch middel of alcohol om een infectie te voorkomen.
- Stap 4. Controleer of de hele teek verwijderd is. Als er nog stukjes van de teek in de huid zitten, probeer deze dan voorzichtig te verwijderen.
- Stap 5. Bewaar de teek eventueel in een potje (bijvoorbeeld in alcohol) voor onderzoek, mocht de persoon of hond later symptomen ontwikkelen.
- Stap 6. Nazorg. Houd de bijtplaats de komende weken in de gaten op tekenen van roodheid, zwelling of andere symptomen van infectie. Raadpleeg bij twijfel of bij symptomen een arts of dierenarts.

Van nimf tot teek
Teken komen overal voor waar gras, struiken en bomen zijn. Ze zuigen bloed bij zoogdieren, vallen hierna op de grond en leggen daar eitjes. Uit de eitjes komen larven die vervolgens weer op zoek gaan naar een bloedmaaltijd. Eenmaal volgezogen ontwikkelt een larve zich tot een nimf. Ook in deze fase heeft de teek bloed van een host nodig om te transformeren tot de uiteindelijke teek.
Zo kun je een teek bij je hond ontdekken
- Teken kunnen zich op het hele lichaam van je hond vastbijten, maar de meest voorkomende plekken zijn op de kop, in en rondom de oren, in de hals of nek en op de poten en tussen de voetzolen.
- Zodra een teek zich heeft vastgebeten in de huid, is de teek gemakkelijker te ontdekken. Controleer je hond elke dag op teken, van het puntje van zijn neus tot aan zijn staart door met je handen de vacht zorgvuldig te controleren. Vergeet vooral de plooien rondom de bek en de oren van je hond niet.
- De larve van een teek heeft zes pootjes, is bijzonder klein en lastig te ontdekken. Een nymf is enkele millimeters groot, heeft inmiddels acht pootjes en is nog steeds moeilijk tussen de haren te zien. Een volwassen teek varieert in grootte. Dit is van enkele millimeters groot, tot wel één centimeter wanneer de teek is volgezogen. Het spreekt voor zich dat de volwassen teken het minst lastig zijn om te vinden.
- Teken kunnen in de vacht van je hond rondkruipen. Kom je er op dit moment (ongehecht) een tegen dan kun je de teek zo uit de vacht van de hond halen. Kijk hierbij uit dat de teek zich niet vasthecht aan jou. Heeft de teek zich al in de huid van je hond vastgezet dan kun je de teek niet zomaar meer wegpakken. Verwijder de teek dan met een tekenhaakje of tekenverwijderaar.
- Gelukkig is niet elk bolletje op de huid van je hond een teek. Een teek herken je aan de juist eerder ovale vorm, zwart-bruine of grijze kleur en de acht pootjes. Let op! De tepels van een hond kunnen veel lijken op een teek, dus pas op dat je jouw hond geen pijn doet!
Verwijder een teek zo snel mogelijk, maar altijd binnen 24 uur na vastbijten. Hoe langer de teek blijft zitten, hoe groter de kans dat er ziekteverwekkers op je hond worden overgebracht.
Wat als de teek is afgebroken?
Wanneer bij het weghalen van de vastgebeten teek breekt of scheurt dan blijven er waarschijnlijk restjes van de teek achter in de hond. Probeer dit onderhuidse deel van de teek niet zelf te verwijderen. De kans is erg groot dat het wondje gaat ontsteken en er een pijnlijke hotspot ontstaat. Wanneer een teek tijdens het weghalen is gescheurd of afgebroken, ga dan altijd langs bij de dierenarts. De dierenarts ontsmet het wondje, haalt de resten van de teek zorgvuldig weg waardoor verdere narigheid voorkomen kan worden.
Mini teek verwijderen?
Wat als ik de teek gewoon laat zitten?
Niet aan te raden. Wanneer je een teek niet verwijdert, zal deze na enkele dagen vanzelf loslaten. Verstandig is het echter zeer zeker niet. Je hond kan last krijgen van de beet en gaan krabben en bijten op de plek van het wondje. Hierdoor is er meer kans op infectie van de tekenbeet. Daarnaast kan je hond dus, zoals reeds beschreven, net als een mens besmet raken met ziektes zoals de ziekte van Lyme.
Teken, zijn ze ook nog ergens goed voor?
Blijkbaar wel, al lijken ze op het eerste gezicht niet veel nut te hebben behalve de serieuze taak in het verspreiden van zieketen. Naast deze functie die we liever kwijt zijn dan rijk, speelt de teek een rol, hetzij indirect, in onze ecosysteem. Enkele redenen waarom teken ecologisch en wetenschappelijk gezien nut hebben:
- Voedselbron voor dieren zoals vogels, spinnen, mieren en kevers. Deze rovers houden de tekenpopulatie onder controle en vormen een belangrijke schakel in hun eigen voedselketen.
- Ze dragen bij aan het natuurlijke selectieproces door oude, zieke dieren te verzwakken met soms zelfs dood als gevolg, wat de gezonde populatie steunt.
- Ze dragen bij aan het beperken van dierenpopulaties. Door druk uit te oefenen op bepaalde zoogdieren als parasiet houden teken de grootte van deze populaties in toom. Wat weer helpt tegen overbegrazing en overpopulatie.
- Ze helpen micro-organismen zoals bacteriën, virussen en protozoa te verspreiden. Dit kan de biodiversiteit beïnvloeden en soms ook nieuwe immuunsystemen activeren binnen populaties, wat ecologisch gunstig kan zijn.
- Ze helpen - door ziektes te verspreiden - andere dieren om zich (noodgedwongen) aan te aan te passen en zo immuun resistenties te ontwikkelen.
- Ze hebben bijgedragen aan medische en biologische onderzoeken naar ziekteoverdracht, immuniteit en parasitologie, dit is zeer behulpzaam in het begrijpen van ziekteprocessen en het ontwikkelen van effectieve behandelingen.
Waarom worden teken vaak als 'nutteloos' beschouwd?
De voornaamste reden is toch wel dat het beestje meer als een last wordt gezien. Teken kunnen immers ernstige ziekten overdragen. Dat maakt de teek een groot probleem voor mensen en veel huisdieren. De gezondheidsrisico's wegen dan ook gewoonlijk zwaarder dan de rol van het beeste in de natuur en wetenschap.
Conclusie
Hoewel de teek een ecologische rol speelt binnen de voedselketen, biodiversiteit en evolutionaire ontwikkeling, ziet de mens de teek als hinderlijk en gevaarlijk. Voor ons zal het beestje voornamelijk als nadeel in het daglicht komen te staan, maar als onderdeel van het geheel draagt de teek zeer eker bij aan een natuurlijke balans inde natuur.
Er kunnen geen rechten worden ontleend aan bovenstaande tekst. Deze tekst is puur om te informeren over het onderwerp Lyme en teken(beten), op basis van een aantal bronnen. Het is op geen enkele wijze bedoeld als medisch advies. Voor medisch advies omtrent Lyme of een tekenbeet dient contact opgenomen te worden met een huisarts of medisch specialist.
Bron: zorgwijzer.nl Quest.nl freepik